مهدی جان ظور کن .... ببین چگونه مارا مسخره میکنند
بسم الله الرحمن الرحیم
بعضی آیات هستن که وقتی اونارو میخونم شرمنده خدا میشم...
مثل این:
" الیس الله بکاف عبده "
"آیا خداوند برای بندگانش کافی نیست"
بسم الله ارحمن ارحیم
زیرک ترین آدم ها کیست؟
فرمود:کسی که از خود و عمل خود برای بعد از مرگ حساب بکشد.
پرسیدندچگونه؟
فرمود:چون صبح تا شب به کارو زندگی پرداخت ،در شب به خود برگردد و بگوید:
ای نفس! امروز ،روزی بودکه بر تو گذشت ودیگر باز نمی گردد.خدار در باره ی این روز از تو خواهد پرسید که ان روز را چگونه گذراندی و در آن چه کردی؟
آیا به یاد او وسپاس از بودی؟ایا گره از کار فرو بسته ی مومنی گشودی؟
آیا گرد غم از چهره ای زدودی ؟ آیا...؟
نویسنده این مطلب در وبلاگ:علیرضا شهابی
بسم الله نور
هدف استکبار
پارسا محمدی
وفات حضرت خدیجه علیهاالسلام
پدر او: خو یلد بن عبد الغری بن قُصَی بن کلاب است.
مادر او: فاطمه دختر زائده بن أصَم است.
تولد: سال ۶۸ پیش از هجرت
فرزندان: قاسم، عبدا…، زینب، ام کلثوم، فاطمه و رقیه می باشند.
لقب: طاهره
وفات: در ماه رمضان سال دهم بعثت و پس از سه روز بعد از وفات ابوطالب است.
پیغمبر(صلی الله علیه و آله) او را در حجون دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت و سال وفات او عام الاحزان (سال اندوه ها) نامیده شده است و خدیجه به هنگام وفات ۶۵ سال داشت.
حضرت خدیجه سلام الله علیها یکی از چهار زن کامل دنیا، اولین و بهترین همسر رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم و مادر فاطمه زهرا و طاهر* است.
کنیه او «ام هند» است و قبل از رسول خدا دو شوهر به نامهای «عتیق بن عائذ» و «عمرو الکندی» داشت و از آنها فرزندانی به دنیا آورده بود.
جریان خواستگاری و ازدواج رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم با خدیجه خواندنی و مفصّل است. خدیجه به رسول خدا گفت:«من برای شما زنی را در نظر گرفتهام.»
رسول خدا فرمود:«او کیست؟»خدیجه عرض کرد:« او کنیز شما خدیجه است.»
خدیجه که یکی از ثروتمندان عرب به شمار می آمد و نوشته اند هشتاد هزار شتر و پول های فراوانی در دست افراد مختلف برای تجارت داشت، وقتی می خواست با رسول خدا ازدواج کند، گفت:«به خدا قسم ای محمـد، اگر مال تو کم است، مال من زیاد است. کسی که خودش را در اختیار تو میگذارد، چگونه مالش را در اختیارت نگذارد؟! من با تمام اموال و کنیزانم در اختیار توام.»
خدیجه بعد از ازدواج با رسول خدا به عمویش، ورقه، فرمود:« این اموال مرا بگیر و نزد محمـد ببر و به او بگو من تمام اموال و بردگان و آنچه را در اختیار من است به او هدیه میکنم.»
ورقه این خبر را در بین زمزم و مقام ابراهیم با صدای بلند به گوش همه مردم رسانید و آنها را شاهد گرفت.
در جریان کناره گیری رسول خدا از خدیجه قبل از ایجاد نطفه فاطمه علیهاالسلام، پیامبرعمار یاسر را نزد خدیجه فرستاد و فرمود به او بگو:«ای خدیجه گمان مبر که کناره گیری من از توست. نه، خداوند به من چنین امر فرموده است. گمانی جز خیر مبر و بدان، خداوند هر روز چندین بار به ملائکه اش به تو مباهات و فخر میکند.»
بقیه در ادامه مطلب
ساخت مساجد به عنوان مرکز نشر معارف دینی و شکلگیری حرکتهای اجتماعی، از بنیادیترین پیشنهادهای اسلام برای ترمیم فرهنگ جامعه و تربیت دینی یک اجتماع به شمار میرود.کلیسا، کنیسه، آتشکده، دیر، صومعه و خانقاه، واژههایی هستند که در بررسی تاریخ ادیان و فرق همواره به چشم میآیند. دلیل اهمیت و ماندگاری این مراکز در تاریخ، تأثیرگذاری و نقش انکارنشدنی آنها در حرکتهای اجتماعی و فرهنگی است.اگر نگاهی به کتابهای تاریخی بیندازیم، میبینیم که گردهماییهای مذهبی و دینی، یکی از شاخصترین مؤلفههای مشترک میان همه ادیان و فرقههاست؛ حتی بتپرستها هم مکانی داشتهاند که در آن جمع میشدهاند و عبادت میکردهاند.مهمترین ثمره این اجتماعها، هماندیشی و ایجاد انس و الفت میان مؤمنان به یک دین برای انجام فعالیتهای اجتماعی است؛ چراکه هر جنبش اجتماعی و هر جریانسازی فرهنگی، زمانی میتواند در سطح جامعه موفق شود که میان افراد آن انسجام و همدلی وجود داشته باشد. علاوه بر این، این گردهماییها میتواند نوعی قدرتنمایی و صفآرایی در برابر دشمنان به شمار آید.یکی از مهمترین مراکز دینی که آثار آن در عرصه اجتماعی و فرهنگی بیش از سایر ادیان به چشم میخورد، مسجد است. دین اسلام نیز مانند همه ادیان، پیروان خود را به اجتماع در مکانی مخصوص دعوت میکند تا میان قلوب آنان ایجاد الفت نموده، آنها را برای جنبشهای فرهنگی و اجتماعی آماده سازد. این مکان در اسلام، مسجد نام دارد. آیات و روایات مختلفی که مؤمنان در آن به ساختن مساجد و رسیدگی به امور آن توصیه شدهاند، یکی از نمونههای این تشویقها و ترغیبهاست.دلیل این امر را میتوان نسبت مستقیم میان آبادی مراکز دینی و نیرومندی جنبشهای اجتماعی و فرهنگی عنوان کرد. به عنوان نمونهای بارز، میتوان فرهنگ سکولار را پس از کنارهگیری کلیسا از جامعه مسیحیت مد نظر قرار داد. به بیانی واضحتر میتوان گفت که تعطیلی یک مرکز مذهبی باعث شد تا دین از صحنه زندگی اجتماعی کناره گیرد.در دنیای اسلام نیز میتوان ردپای این اثرگذاری را از ناحیه مراکز دینی در بسیاری از جنبشهای اجتماعی بزرگ یافت که در پرتو مساجد الهی به وقوع پیوستهاند.به طور مثال پس از هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه، ایشان در اولین اقدام، به انتخاب مکان و احداث مسجد در شهر مدینه به عنوان مقر حکومت و تبلیغ دین اهتمام ورزیدند. حضرت رسول(ص) در تمامی دوران عمر بابرکت خود، حل و فصل مشکلات مختلف فردی و اجتماعی مردم را در مسجد انجام میدادند. علاوه بر این، چشمانداز فرهنگ جامعه اسلامی در سرتاسر جامعه آن روز، با اعزام نیروهایی که در همین مسجد و تحت اشراف پیامبر اکرم تربیت میشدند، ترسیم میشد.همچنین یکی از درخشانترین دورانهای مسجد در تاریخ اسلامی، دوران حکومت امیرالمؤمنین علی (ع) در مسجد کوفه است که نمادی از نیرومندی مسجد به عنوان یک مرکز مذهبی در مبارزه با فسادهای فرهنگی، اجتماعی و برقراری عدالت است.یکی از نکات قابل تأمل در مطالعه منابع قرآنی و روایی مربوط به مساجد، توجه خاص خداوند متعال به ساخت مساجد و آبادانی آنهاست. ساخت مساجد به عنوان مرکز نشر معارف دینی و شکلگیری حرکتهای اجتماعی، از بنیادیترین پیشنهادهای اسلام برای ترمیم فرهنگ جامعه و تربیت دینی یک اجتماع است.
بقیه در ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
علیرضا شهابی
رمضان ماه خدا و ماه آشنایی با قرآن است در این ماه به قرائت قرآن بسیار تأکید و سفارش شده است. و در بین مسلمانان مرسوم است که در ماه مبارک رمضان بیشتر از ماههای دیگر قرآن میخوانند و این خود وسیلهای است که انسانها با قرآن و معارف الهی آشنایی بیشتر پیداکنند و برای پیشرفت در صراط الهی از قرآن مجید آموزش بگیرند. در قرآن و روایات و احادیث آمده که ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن و ماه آشنایی با قرآن و ماه خداست.
[ایام روزه] ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده است که راهنمای مردم است و آیات روشنگری شامل رهنمودها و جدا کننده حق از باطل در بر دارد. پس هر کس از شما که در این ماه حاضر [مقیم] بود بر اوست که روزه بگیرد و هر کس بیمار یا در سفر بود، باید تعدادی از روزهای دیگر [روزه بدارد] خداوند برای شما آسانی میخواهد و برایتان دشواری نمیخواهد تا سرانجام شمار [روزهای روزه] را کامل کنید و خداوند را برای آن که رهنمونتان کرده است تکبیر بگویید باشد که سپاسگزار باشید.
بقیه در ادامه مطلب
السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه
در ماه پر خیر و برکت رمضان برایتان قبولی طاعات و عبادات را آرزومندم ...
التماس دعا
محمد مهدی بخارایی
بسم الله الرحمن الرحیم
مشكل اصلي شما در حال حاضر احساس افراطي نسبت به گناه است. البته حساسيت و دل نگراني شما در مورد اعمالي كه قبلا داشته ايد و چه بسا ناشايست و خطا بوده است، بشارت دهنده وجود روح تقوا و خداترسي در شما است. اين گونه نگراني ها و اندوه ها نسبت به خطاها و سستي ها به ويژه در يك جوان، بيانگر لطف خداوند و عنايت او به شما است و حسرت بر اعمال بد و نادرست گذشته و اندوهگين بودن به خاطر آن، امري مطلوب و پسنديده است؛ ولي به شرط آن كه از حد و اندازه معمول تجاوز نكند و به صورت احساس افراطي گناه كه مانع شيطاني بر سر راه تكامل انسان است، در نيايد.معيار اين مرز شكني اين است كه اين حالت، شما را از زندگي عادي خود باز ندارد و به زندگي شما آسيب نرساند و به صورت وسواس گونه شما را از رسيدن به اهداف متعالي باز ندارد.هدف از ندامت و پشيماني از برنامه ها و كارهاي گذشته و غصه دار بودن اين است كه چنين اشتباهي در آينده تكرار نگردد و خطاها و كاستي هاي گذشته را با عزم و اراده اي مستحكم در آينده جبران نماييم و با عبرت آموزي از گذشته و دستيابي به عوامل خطاهاي گذشته، راه آينده را با استواري و صلابت بپيماييم و به سعادت حقيقي در دنيا و آخرت نائل گرديم.
بقیه در ادامه مطلب
1-رمضان و افزایش حسنات
پیامبر(ص)میفرمایند:
شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّهُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَه.
ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مىافزاید و گناهان را پاک مىکند و آن ماه برکت است.
(بحارالأنوار، ج ۹۶، ص ۳۴۰، ح ۵)
۲- روزه ماه شعبان
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین؛
هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مىکند.
(وسائل الشیعه، ج۷، ص ۳۷۵، ح ۲۲)
۳- روزه خوارى
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه؛
هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد – روح ایمان از او جدا مىشود
(وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۱۸۱، ح ۴ و ۵ _ من لا یحضره الفقیه ج ۲ ص ۷۳، ح ۹)
۴- رمضان ماه خدا
امام على (علیه السلام) فرمود:
شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى؛
رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
(وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۶۶، ح ۲۳)
۵- رمضان ماه رحمت
رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:
هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار؛
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانهاش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
(بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۲)
۶- فضیلت ماه رمضان
رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:
ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه؛
درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
(بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۴)
۷- اهمیت ماه رمضان
رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:
لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یکون رمضان السنة؛
اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست مىداشت که تمام سال، رمضان باشد.
(بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶)
۸- قرآن و ماه رمضان
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
من قرا فى شهر رمضان ایة من کتاب الله کان کمن ختم القران فى غیره من الشهور؛
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج ۹۳، ص ۳۴۶)
۹- شب سرنوشتساز
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الى السنة؛آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مىشود.( وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۵۸ ح ۸ )
۱۰- برترى شب قدر
از امام صادق (علیه السلام) سوال شد:
کیف تکون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیلة القدر؛
چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟
حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
(وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۵۶، ح ۲)
۱۱- تقدیر اعمال
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
التقدیر فى لیلة تسعة عشر و الابرام فى لیلة احدى و عشرین و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین؛
برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مىگیرد و تصویب آن در شب بیست ویکم و تنفیذ آن در شب بیست و سوم.
(وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۵۹)
۱۲- احیاء شب قدر
فضیل بن یسار گوید:
کان ابو جعفر (علیه السلام) اذا کان لیلة احدى و عشرین و لیلة ثلاث و عشرین اخذ فى الدعا حتى یزول اللیل فاذا زال اللیل صلى؛
امام باقر (علیه السلام) در شب بیست و یکم و بیست و سوم ماه رمضان مشغول دعا مىشد تا شب بسر آید و آنگاه که شب به پایان مىرسید نماز صبح را مىخواند.
(وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۲۶۰، ح ۴)
۱۳- زکات فطره
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنى الفطرة کما ان الصلوة على النبى (صلى الله علیه و آله) من تمام الصلوة؛
تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (صلى الله علیه و آله) کمال نماز است.
(وسائل الشیعه، ج ۶ ص ۲۲۱، ح ۵)
۱۴- بهار قرآن
امام محمد باقر علیه السلام:
لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛
هرچیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.
(اصول کافی / ج۲ / « کتاب فضل القرآن » « باب نوادر » حدیث ۹ و ۱۰)
نویسنده این مطلب در وبلاگ محمد مهدی بخارایی